İranlı Şii Ulemanın Misyonerlik Faaliyetlerine Osmanlı Tepkisi: On Dokuzuncu Yüzyılda Irak Örneği
THE OTTOMAN RESPONSE TO MISSIONARY ACTIVITIES OF IRANIAN SHIITE ULEMA: THE CASE OF IRAQ IN THE NINETEENTH CENTURY
DOI:
https://doi.org/10.17822/omad.2019.139Keywords:
İranlı Şii elema, Irak vilayeti, Osmanlı Devleti, Sünni ulema, Şiiliğin yayılmasıAbstract
Öz: İranlı Şii ulema, on dokuzuncu yüzyılda Osmanlı Irak vilayetinde Şii nüfusunun artışında önemli bir rol oynamıştır. İranlı ulemanın ilk misyonerlik faaliyetleri Şii inananlar tarafından kutsal kabul edilen şehirlerde başlamış ve yavaş yavaş tüm Irak coğrafyasına yayılmıştır. İranlı ulemanın misyonerlik faaliyetlerine karşı bir politika olarak, Osmanlı hükümeti, Şii ulemanın Irak’taki faaliyetlerini sınırlandırmak ve Şii nüfus artışını engellemek için bazı tedbirler almıştır. Ancak Osmanlı hükümeti, Irak’taki Şii nüfusunun demografik haritasının azınlıktan çoğunluğa doğru değişmesini engelleyemedi. Bu bağlamda, bu makale, mezhepçilik konusunu daha geniş bir tarihsel perspektifte, özellikle geç emperyal bir çerçevede yeniden düşünerek, Irak'taki Şii gruplarına yönelik Osmanlı hükümet politikalarını inceleyecektir. Diğer bir deyişle bu çalışmanın temel amacı, Osmanlı yönetiminin Irak halkı arasında Şii inancının yayılmasını engellemek için uyguladığı politikaları göstermek olacaktır. Bu makale, Irak'taki Şii üstünlüğünün büyümesinin nedenlerini, on dokuzuncu yüzyıl sonlarında devlet yetkililerinin ideolojisini yansıtan Osmanlı arşivlerinden birtakım belgelere dayanarak açıklayacaktır.
Anahtar Kelimeler: İranlı Şii elema, Irak vilayeti, Osmanlı Devleti, Sünni ulema, Şiiliğin yayılması